Dat begrepen worden niet vanzelfsprekend is werd mij door Jody weer heel erg duidelijk. Jody zie ik sinds een aantal maanden en zij is gediagnosticeerd met TOS, een taalontwikkelingsstoornis. Inmiddels 5 jaar oud is de wereld voor haar zo moeilijk te begrijpen en vindt zij het zo moeilijk om de wereld duidelijk te maken wat er in haar doorgaat.

Jody en haar ouders maken mij er wel heel erg bewust van dat het gebruik van taal vaak zo belangrijk is in onze communicatie en de rol in je begrepen voelen.

Taalontwikkeling is niet voor ieder mens vanzelfsprekend

Van dichtbij merk ik ook al dat het anders kan zijn. Mijn dochter werkt zich een slag in de rondte. Maar ik merk het aan haar. Ze kan de juiste spelling niet aanvoelen. Meervoud? ‘Grabbelen’ wordt ‘grabelen’ in haar sinterklaasgedicht. En ze ziet het echt niet als ik het haar vraag nog eens te lezen. Een boekpresentatie doen? Weken is ze bezig zichzelf een weg te worstelen door een boek.

Zelf verslond ik boeken op die leeftijd. Bij de bibliotheek kenden ze me. Was ik weer om een nieuwe stempelkaart voor de kinderjury in te leveren en een cadeautje uit de mand te mogen zoeken. In groep 7 bijna alle boeken van de jeugdafdeling verslonden. Voor mij destijds vanzelfsprekend.

Mijn dochter krijgt het een stuk meer voor haar kiezen. Op school is begrijpend lezen nu eenmaal een enorm belangrijk vak. En dus worstelt ze zichzelf met onze stimulans er doorheen.

Wanneer de wereld abracadabra is

Dit is echter niet te vergelijken met de situatie van Jody. Woorden zijn abracadabra voor hoor. Begrip en begrijpen komt mondjesmaat op gang.

Maar ze is onbegrepen door haar ouders. En begreep haar ouders ook niet. Een enorm moeilijke start van haar jonge leven. Het raakt me als ik me realiseer hoe alleen ze zich zal voelen in haar jonge leven.

In het begin hebben Jody’s ouders veel hulp gevraagd en werden zij niet gehoord. Ook zij werden niet begrepen.  Wellicht in een hokje geplaatst vanwege hun voorgeschiedenis. En ook zij stonden door onbegrip alleen. Uiteindelijk kregen zij hulp waarbij zij tegelijkertijd moeite hadden vertrouwen te krijgen. Ze kwamen van ver. Een verleden van kindermishandeling en misbruik in hun jeugd. Iets waar nooit echt naar gevraagd werd, maar van enorme invloed is op de vraag die zij hebben voor hun kind. Samen hebben we de woorden gegeven aan het verleden en de invloed op het hier-en-nu. De traumabehandeling zal een volgende stap zijn.

Jody is ook enorm begaafd. Door haar snelle denken en haar creativiteit bedenkt ze de mooiste spellen. Door haar scherpe kijken dringen haar ogen door je heen. Taal is niet alles. Dat is een belangrijke les voor me.

De start van nieuw begrip

En Jody heeft wel het geluk dat zij ouders heeft die graag de verbinding met haar willen kunnen maken, zich in willen spannen haar te begrijpen en te begeleiden. Die hulp vragen. Ondanks alle moeilijke ervaringen uit hun eigen jeugd en de enorme kwetsbaarheid die het van hen vraagt. Zij willen leren dat wel te doen wat zij zelf zo gemist hebben.

Kinderen als Jody en hun ouders zijn de reden dat ik het werk doe wat ik doe. Ik ben dankbaar voor de lessen en het nieuwe bewustzijn wat door hen ontstaat. Het belang van begrip weer zo duidelijk maakt. Zeker wanneer het niet vanzelfsprekend is dat je het krijgt. Maar ook: welke uitdaging je ook hebt, iedere ouder die zich inspant het schijnbaar onmogelijke mogelijk te maken omdat hun kind het nodig heeft, verdient steun en empathie. Het vergt moed voor ouders dit te doen. Maar als die gevonden wordt ontstaat een kans een verandering teweeg te brengen die de rest van het leven van betekenis is. Daar draag ik graag mijn steentje aan bij.

 

Kirsten van Fabriek69 werkt ook nog als gezinscoach in de regio IJsselland. Haar praktijkervaring in het werken met de gezinnen uit haar huidige werk en haar vorige banen (o.a. Wijkteams, coördinatie huiselijk geweld en kindermishandeling en Veilig Thuis) neemt zij mee in de trainingen voor Fabriek69. 

 

Meer verdieping in het werken met gezinnen waarbij sprake is van (vermoedens van) huiselijk geweld en kindermishandeling? Kijk dan eens in onze agenda of bekijk de 3-daagse masterclass Kindermishandeling & Huiselijk Geweld met boeiende sprekers en op een prachtige lokatie.

 

Seksueel experimenteren: ontdekken wie je bent en wat je wel of niet fijn vindt.

Ik zat op de kleuterschool bij juffrouw Ria. Juffrouw Ria was vroeger non geweest. Ze was lief. Als je naar het toilet moest dan moest je een bol om je nek doen zodat ze wist dat er iemand uit de klas was. In mijn klas zat Jopie. Jopie kwam zoals ze dat nu zouden zeggen uit een sociaal zwak milieu. Jopie was een stoere jongen die nergens bang voor leek te zijn. Ik vond hem geweldig. Als we samen in de poppenhoek speelden, kreeg ik kriebels in mijn buik. In die poppenhoek speelden we vader en moedertje. Jopie moest natuurlijk aan het werk en toen hij de deur uit ging, gaven we elkaar een kus op de mond. Dat vond juffrouw Ria niet een al te best idee. Dus dat mochten we noooooit meer doen. Helemaal begrijpen deden we het niet en we vonden het wel jammer, want het was wel een fijn gevoel, die kus op de mond.

 

Toverpiemel

Ergens in klas 5 van de lagere school werd ik helemaal verliefd op een Job. Hand in hand struinden we na schooltijd over de straten. We speelden verstoppertje, bouwden hutten, fietsten samen naar plekken die voor ons verboden waren. Van Job kreeg ik kriebels in mijn buik en het bleef bij een zoentje op de wang. Ik was op Job. Zoals we dat noemde in die tijd.

Jongens zijn spannend, vond ik. Zo ging ik ook een keer met een jongen naar de wc. Met Rob. Die zei ‘weet je dat ik kan toveren met mijn piemel?’ ‘Nee,’ zei ik, ‘hoe dan?’ ‘Zal ik het laten zien?’ Ja, dat wilde ik wel. Hij liet mij zijn piemel zien en ook zijn eikel. Maar het meest fascinerende vond ik wel dat hij stijf werd. Heel spannend. Dat had ik nog nooit bij een jongen gezien. Gelukkig heeft niemand ons betrapt op de wc.

Op vakantie in Ameland samen met mijn ouders werd ik helemaal verliefd op de zoon van de eigenaar van de camping, Guy. Guy was een paar jaar ouder dan ik en hij leerde mij tongzoenen. Het tongzoenen vond ik niks maar spannend was het wel, en leuk.

Sprookje

En opeens werd ik, zoals zoveel meiden, ongesteld. Een hele verandering in het leven van een meisje.
Inmiddels was ik 15 jaar en werkte ik in de supermarkt. Heel gezellig en keten met de andere vakkenvullers. Eén van de vakkenvullers was Roel. Ik werd helemaal verliefd op Roel. Maar helaas … Roel vond mannen leuker.

16 jaar, met alle vrouwelijke vormen die daarbij horen. Ik werkte in een zorginstelling en daar maakte ik schoon. Ik zie me nog staan, leunend op de dweil en kijkend naar de tv. Daar kwam ze dan, Lady Di. Ze liep de prachtige St Paul’s Cathedral in Londen binnen. Een fantastische jurk met een hele lange sleep. Wat was ze mooi. Ademloos keek ik naar haar. Het sprookjeshuwelijk van de eeuw. Lady Di trouwde met een echte prins. Ik had net twee dagen verkering en zag ons ook al zo naar het altaar gaan. Ik kon er geen genoeg van krijgen om daar over te dagdromen, want, ja wie wil dat nou niet? Trouwen met een echte droomprins. Natuurlijk wist ik nog niet dat het eigenlijk een grote poppenkast was. Mijn verkering hield geen stand. Er kwamen meerdere verkeringen, met uitgebreide seksuele ervaringen en uiteindelijk een huwelijk met kinderen, een carrière en het ouder worden.

Niet klats boem

Dit alles noemen we ook wel een seksuele carrière. Deze seksuele carrière maakt iedereen door. Die is ook belangrijk voor het aangaan van gezonde seksuele relaties. Een seksuele carrière loopt heel vaak in een bepaald patroon, of er moet iets ergs als seksueel misbruik hebben plaatsgevonden.

Jongeren hebben niet gelijk klats boem geslachtsgemeenschap, daar gaan vaak stappen aan vooraf. Daarom is experimenteren voor kinderen en jongeren ook zo belangrijk. Het is ontdekken wie je bent, en wat je wel en niet fijn vindt.

Pedagogisch passend

Binnen ons werk hoor ik vaak de vraag “maar wanneer weet je nou of seksueel gedrag wel gezond is en of het past bij de leeftijd van een kind of jongere?” Iedereen voelt aan z’n theewater dat de reactie van juffrouw Ria niet de beste pedagogische manier is. Maar ja hoe dan wel?

Met het Vlaggensysteem van Sensoa uit België! Het Vlaggensysteem is een methodiek die jou, als professional, helpt om seksueel gedrag bij kinderen en jongeren objectief te beoordelen en er een passende pedagogische reactie op te geven.

Wil je leren om met het Vlaggensysteem te werken? Geef je dan op voor een training.

De eerstvolgende kans is al op maandag 20 september 2022, in Amersfoort

 

Christel van der Horst

Tegenover mij zitten twee vrouwen mevrouw Rooks en Christa, moeder en zus van Joop. Rode wangen hebben ze en geheel op hun gemak zijn ze nog niet. Ik ben trots, trots op deze twee mooie mensen die in een lang proces hebben geleerd eigen normen en waarden aan de kant te zetten voor hun zoon en broer Joop.

Ruim een jaar geleden raakte ik betrokken bij Joop. Er had zich een incident voorgedaan en Joop was met de politie in aanraking gekomen. Dit gebeurde op de wallen in Amsterdam. Familie en begeleiders waren even lamgeslagen. Niemand wist dat Joop hier kwam. Eigenlijk wilde Joop al lang een vriendin maar dat lukte niet, voor Joop was de stap naar een prostituee dan ook een logische. Joop een grote, forse en lange man met een lichte verstandelijke beperking en autisme ging op zoek naar vrouwen met grote borsten.

Hij was al eens vaker geweest ook wel eens naar Utrecht en dat was altijd goed gegaan. Ditmaal was de dame die hij altijd bezocht er niet. Hij ging op zoek naar iemand anders die aan zijn eisen voldeed, een vrouw met grote maar “echte borsten”.
Hij zag een vrouw die op het eerste oog leek te voldoen aan de eis. Joop vroeg haar of de borsten wel echt waren, dat was voor hem immers een pre. De vrouw vertelde dat dit zo was. Joop twijfelde en vond dat hij wel eerst even mocht voelen, hij wilde immers wel waar voor zijn geld. Maar ja…. dat is niet de bedoeling, Joop was niet op de hoogte van de (ongeschreven) regels, vond het oneerlijk en werd heel erg boos….

Gelukkig werd het de politie duidelijk dat ze hier te maken hadden met een man met een beperking. Joop zat niet lang vast, maar had wel begeleiding nodig.

Moeder en zus waren er fel op tegen dat Joop deze dames bezocht en verboden het hem direct. Joop was het er niet mee eens, maar wilde zijn moeder en zus ook niet tegenspreken. Een lang proces volgende. Gesprekken, voorlichting, wensen van alle partijen op tafel, hulpmiddelen een seksverzorgende tot uiteindelijk een fijn escorthuis waar Joop zijn draai kon vinden en wij goed contact mee konden houden.

Het is niet niks als iemand die zo dicht bij je staat iets doet wat total niet strookt met jou normen en waarden. Ook voor Joop is het niet makkelijk als iemand anders jou iets probeert op te leggen wat niet overeenkomt met jou wensen en behoefte. Hard werken dus voor beide partijen.

En wat hebben ze dat samen goed gedaan!

Trots ☺

Ben jij opzoek naar meer ondersteuning voor mensen met een beperking? Neem dan gerust contact met ons op!